Hucisko - jedna z wielu wsi łemkowskich na Podolu

Na tym obszarze, na tarczy ukraińskiej, w sposób platformowy zalegają skały osadowe – trzeciorzędowe miocen, dolny baden) wapienie litotamniowe zalegające na marglach mastrychtu (tego typu sytuacja geologiczna rozciąga się od Roztocza po Kieleczczyzne). Ponadto na Podolu w miocenie wykształciły się horyzonty gipsu, w którym rozwinięty jest bogaty kras (np. jaskinia Kryształowa o długości 100 km) – w Polsce horyzont ten ciągnie się aż po Opole.
Cechą charakterystyczną płyty podolskiej jest płaska, wydźwignięta powierzchnia, rozcięta głębokimi dolinami rzecznymi. Najbardziej spektakularną doliną z licznymi meandrami wciętymi do głębokości blisko 100 m, jest dolina Dniestru o przebiegu NW – SE.
W opisywanym przypadku mamy do czynienia z dość unikatową sytuacją geologiczną, mianowicie, z rozwiniętym krasem w mioceńskim wapieniu litotamniowym. Obserwować możemy tu liczne, bardzo dobrze wykształcone leje krasowe; w jednym z nich odkryto kilka lat temu system jaskiniowy (obecnie kartowany). Leje te wykazują znaczną asymetryczność, co wynika z przebiegającego tu systemu spękań.

Kamieniołom wapieni litotamniowych
Wapienie tego typu występują również w Polsce i stanowią jedne z najmłodszych osadów ( młodsze od nich są jedynie kredy jeziorne). Charakteryzują się one strukturą gruzłową, teksturą masywną, barwą kremową, biało szarą. W makroskali widoczne jest uławicenie, a także zaczątki rozwoju krasu (leje, pustki)

Komentarze (0)