wulkany błotne w okolicach Kerczu

Wulkany błotne na terenie Krymu występują wyłącznie na półwyspie Kerczeńskim, w literaturze wymienia się ponad trzydzieści czynnych bądź drzemiących wulkanów. Kilkadziesiąt następnych znanych jest na sąsiednim półwyspie Tamańskim, a także na dnie Morza Czarnego (na głębokości poniżej 2 km, na powierzchni ok. 6500 km2 na S od Krymu znajduje się kilka wulkanów o rozmiarach porównywalnych z lądowymi). Wulkany błotne znane są ponadto z wielu stron świata występują między inny w zachodnim Pakistanie, na Sachalinie, we wschodniej Indonezji na licznych wyspach południowej części morza karaibskiego (Trinidad, Barbados, Jamajka).

Wyróżnia się dwa typy morfologiczne kerczeńskich wulkanów: (a) stożkowate o zróżnicowanej wysokości i (b) owalne płaskodenne zagłębienia. Kształt i wysokość wulkanów jest uzależniona od gęstości wydobywających się z nich produktów.

Z wulkanów błotnych wydobywają się gazy i wody zmineralizowane, błoto i ropa naftowa. Charakterystyczne jest położenie wulkanów błotnych półwyspu kerczeńskiego; związane są one obniżeniami w formie okrągłych lub owalnych niecek położonych w osiowych partiach antyklin lub na ich skrzydłach. Towarzyszą im często jeziora, co w klimatycznych warunkach Kerczu jest ewenementem.

Skład gazów wulkanicznych: dominuje metan, ponadto dwutlenek węgla i azot, niekiedy proporcje są odwrócone.
W części wulkanów błotnych pojawia się ropa, niekiedy również produkty stałe jak np. naturalne asfalty.
W wodach stwierdzono występowanie m.in. boraksu, jodu, bromu, arsenu, dzięki czemu powietrze nad wulkanami uważane jest za lecznicze.

Zdjęcia (14)

Komentarze (0)