Ajudah 572 m n.p.m. — ten intrygujący, wulkaniczny, wyspowy masyw, przyciąga uwagę z daleka, co sprawia, że stał się jednym z symboli półwyspu. Ajudah o wysokości 572 m n.p.m., na większości map ukraińskich zwany jest Miedwied, co tłumaczy się kształtem góry, wyglądającej rzeczywiście, jak cielsko gigantycznego niedźwiedzia, usiłującego wypić wodę z morza.
Geologicznie, Ajudah to przykład lakolitu wieku środkowojurajskiego na Krymie.
W obrębie bloku Krymskiego znajduje się wiele form wulkanizmu intruzywnego wieku środkowojurajskiego (lakolity), głównie o składzie spilitowo - keratofirowym.
Najczęściej te intruzje mają charakter soczew (o powierzchni do 10 km2) tkwiących wśród sfałdowanych skał fliszowych serii taurydzkiej wieku triasowego po dolną jurę.
Na kontakcie obserwowanej intruzji gabrodiabazów skały osadowe wykazują nieznaczny stopień spieczenia, ponadto prostopadle do kontaktu widoczna jest delikatna oddzielność słupowa.
Adam Mickiewicz opisał górę w swym Sonecie krymskim pt. Ajudah.
Ajudah został objęty ochroną w 1947 r., a w 1974 r. ustanowiono go zakaznikiem krajobrazowym (odpowiednik naszych rezerwatów częściowych). Na szczycie góry rośnie las dębowy z domieszką grabu i jarzębu brekini, na zboczach natomiast występują termofilne zarośla z udziałem gatunków śródziemnomorskich. W sumie znajduje się tu 523 gatunki roślin, z czego 21 wpisanych jest do czerwonej księgi Ukrainy.